Europa się starzeje. Większej części populacji obcina się pensje na rzecz emerytur innych. Jeśli jesteś w wieku emerytalnym i płaciłeś składki, możesz zostawić swoje miejsce pracy i odejść. Nie wiadomo kiedy nadejdzie dzień w którym tak postąpi większość ludzi.
Europa. Ziemia starszych ludzi z doświadczeniem, którzy wreszcie będą mogli zdecydować czy pozbędą się budzika lub spakują go do walizki. Ludzi, którzy będą mogli wybrać, co do niej zabrać. Ludzi, którzy wiedzą czy ma być to kostium kąpielowy czy górska laska, krem z filtrem ochronnym 6 czy 12. Hotel czy apartament. Willa czy domek na wsi. Witaminy, viagra czy tabletki na artretyzm. Uzdrowiska czy centra odnowy fizycznej. Ludzie, którzy będą mieli pod ręką książeczkę oszczędności i odcinki emerytalne, bowiem zawczasu byli przewidujący. Gratulacje! Już nie jest pan lekarzem, ani nauczycielem, ani rzemieślnikiem czy sprzedawcą. Teraz jest pan wolną osobą.
Ci, którzy w tym momencie połączą się wirtualnie ze swoimi rodzinami, zobaczą jak ich dzieci usadzają ich wnuki do samochodu. Mając jedyny cel: zarobić od dzisiaj na opiekunkę do dziecka. W każdej chwili świeżo upieczony emeryt może paść ofiarą wizyty swojej cudownej wnuczki lub wnuka, który będzie skakał i radośnie wierzgał po kanapie. Emeryci będą musieli wybrać między swoją rodziną a swoim życiem. Między spakowaniem a rozpakowaniem walizki. Między tym, czy zatrzymać sobie pieniądze z emerytury, czy dobrze rozdzielić je na wnuki.
Ponieważ jeśli się zdecydują zamknąć walizkę i wyprowadzić się na drugi koniec Europy, możliwe, że po dojeździe na miejsce okaże się, że dużo się zmieniło i podejmą decyzję o powrocie.
Europa 2066
Europa, ziemia prostej matematyki, gdzie ten, który pracuje dodaje a ten który idzie na emeryturę odejmuje. Ta ziemia, której gospodarka potrafi wstrząsać całym kontynentem, rozpoczyna niekończący się cykl obozów, znajdujących się w fazie eksperymentalnej. Wybrańcy, którzy zamierzali pójść na emeryturę w 2066 roku zostali wezwani do współpracy przy pewnego rodzaju reformie ekologicznej jeśli chcą dostać emeryturę.
Nicoletta, na przykład, już coś takiego planowała zrobić, tylko że na wolna rękę. Jedna godzina dziennie by wystarczyła ponieważ leczy się na depresję i dużo czasu była na zwolnieniu. Państwo nie płaciło za jej depresję przez wiele lat. To co usłyszała: Nicoletta Vlasak, bierzemy pod uwagę twoją współpracę z organizacjami pozarządowymi Ameryki Południowej między 2030 a 2040 rokiem oraz liczne podróże do Afryki między 2041 a 2043 rokiem. Skoro płaciłaś mało składek i korzystasz od pięciu lat z zasiłku dla wdów.... Twój numer Ubezpieczenia Socjalnego został wybrany w celu misji w obozie C: Europa przeciwko kwaśnym deszczom. Ta misja będzie polegała na sadzeniu drzew podczas okresu 5 lat. Twój dom zostanie wynajęty, a po skończeniu misji oddane ci zostaną klucze.
Miguel rozpuścił sobie trzy tabletki prosiaka w białym ryżu, kiedy nagle włączył sięjego wirtualny ekran. Zanotowaliśmy wzrost cholesterolu w twoim metabolizmie w ciągu ostatnich dwóch minut. W obliczu twojego nadciśnienia i wagi 148 kilogramów, czy mógłbyś nam potwierdzić czy przypadkiem zamierzasz się zabić? I Miguel odpowiedział: Nie będziecie chcieli, żebym się zabił teraz kiedy jestem o krok od emerytury! Spędziłem całe życie wstając o 5 rano, pracując w ciężarówce, jeżdżąc przez całą Europę, ładując i rozładowując... I dodał Mam przepuklinę i reumatyzm. To, o czym najbardziej marzę to zapomnieć o ciężarówce, wziąć wędkę i pójść na ryby. I tak też gdy siedział trochę bojowo nastawiony usłyszał: Miguel Pontes, biorąc pod uwagę twoje poczucie humoru, pamiętaj że twój Numer Ubezpieczenia Socjalnego został wybrany na misję w Obozie F: Europa przywraca życie rzekom.
Kiedy w mieszkaniu Pietro otworzył się wirtualny ekran, Elizabeth nacisnęła: potwierdzenie nieznanej konferencji i nagle krzyknęła: Pietro! Pietro zaczął słuchać z wybałuszonymi oczami. Po chwili potwierdził: Rzeczywiście, od pięciu lat pobieram emeryturę. Po czym zaczął czytać oficjalne dokumenty, które następnie cyfrowo podpisał. Po podpisaniu usłyszał: Pietro Schieder, właśnie odnowiłeś swoją emeryturę. To naprawdę szkoda, że nie chcesz współpracować by wspólnie z Europą zamienić wodę w lód. I pod koniec: Elizabeth Toderas, trzy aborcje, dwóch synów i córka. W marcu odchodzisz na emeryturę. Przypominamy, że twoja misja zaczyna się 1 marca w obozie A: Europa, klonowanie płodnych kobiet. Przypominamy również, byś się przygotowała fizycznie podczas tego okresu.
Jacques już czekał na taką wideokonferencję. Włączył ekran, kiedy powiedział: Nie mogę się doczekać by zacząć misję. Aresztujcie mnie! Tylko, że jego numeru nie wylosowano. Dlatego mógł cieszyć się wszystkimi zaletami życia szczęśliwego emeryta. Jacques Zola, z przykrością informujemy, że nie zarezerwowaliśmy żadnej misji dla ciebie. Pozwoliliśmy żebyś krytykował co chcesz, bowiem prawda jest taka, że nie ma już ludzi, którzy chcą kupować książki elektroniczne. Z drugiej strony twój numer Ubezpieczenia Socjalnego nie znalazł się w loterii, ponieważ nie możemy zaryzykować, że twoje słowa wywołają burzę.
I tak też głowy państw, którzy podpisali projekt "Europa przeciw starości" zaczęli widzieć pierwsze owoce tej decyzji: samobójstwa, zawały, śmierć przez wyczerpanie, śmierć naturalną, i nieudane próby ucieczki. Wszystko odpowiednio kontrolowane przez byłych więźniów, którzy kierują projektami. Z drugiej strony, reforma ekologiczna, którą obiecali okazała się prawdziwym niewypałem. Chociaż to już było wiadomo dużo wcześniej przed jej podpisaniem. A teraz nadszedł czas by poszukać zamieszkałych planet.
Núria Añó - 19.6.2006 | Tłumaczenie: Marta Targonska
Núria Añó was born in Lleida, North East Spain, in 1973. She studied Catalan Philology and German Language. She is a writer, a translator and a regular speaker at conferences and symposia, where she gives papers on literary creation, films, cities or authors like Elfriede Jelinek, Patricia Highsmith, Salka Viertel, Alexandre Dumas, Greta Garbo, Franz Werfel or Karen Blixen (Isak Dinesen) at University of Lleida (UdL), Tunis University, University of Jaén (UJA), International University of Andalucía (UNIA), Spanish National Research Council (CSIC-Madrid), Sysmän Kirjasto Library in Finland, Shanghai Writers' Association (SWA), Fudan University in China, East China Normal University, Sinan Mansion, Instituto Cervantes in Shanghai, Conrad Festival in Poland, Massolit Books, Baza or Instituto Cervantes in Krakow, also in libraries, secondary schools or in higher education. She also acts as a juror for international competitions.
She published her first story in 1990. Some of her short stories have been published in books such as Dones i literatura a Lleida (City Council of Lleida, 1997); VIII Concurs de Narrativa Literària Mercè Rodoreda (1997); Estrenes (University of Lleida, 2005); Escata de drac, no. 8 (City Council of Lleida, 2012); Des lettres et des femmes... La femme face aux défis de l'histoire (Peter Lang, 2013); Fábula, no. 35 (University of La Rioja, 2013); Issue 3. Grief, When Women Waken (2014); Resonancias, no. 127 (2014); Les romancières sentimentales: nouvelles approches, nouvelles perspectives, L'ull crític 17-18 (University of Lleida, 2014); Letralia, Year XXI (2016); Cien años del Genocidio Armenio: Un siglo de silencio (Editarx, 2016); Revista Narrativas, no. 43 (2016); L'art de l'adaptation: féminité et roman populaire (University of Lleida, 2016); April Issue, Nebula (2017); Cine y Literatura (Editorial Letralia, 2017); The Mother Tongue in a Foreign Land (Shanghai Writers' Association, 2017); Domuzime, no. 4 (2017); Revista Literaria Visor, no. 12 (2018); Exilios y otros desarraigos (Editorial Letralia, 2018); China Life magazine, no. 151 (2018); Shanghai Get-Together (2018); Mémoires et écrits de femmes: La création féminine revisitée (L'Harmattan, 2019); Agapè. De l'amour dans le patrimoine littéraire (L'Harmattan, 2019) and in Diccionari literari (Vibop, 2020).
Her short story 2066. Comença l'etapa de correcció [2066. Beginning the age of correction, 2006] was published on the European magazine Cafébabel and translated into Spanish, French, English, Italian, German, Polish and Latvian. Presage is also translated into English and published in 2014 in the American literary journal When Women Waken. The essay "The mother Tongue in foreign Lands" was published into English and Chinese in Wenhui Daily, a large-scale newspaper of China.
Her writing focus on the characters' psychology, generally antiheroes. The characters are the most important in her books, much more than the topic, due to "an introspection, a reflection, not sentimental, but feminine". Her novels cover a multitude of topics, treat actual and socially relevant problems such as injustices or poor communication between people and frequently, the core of her stories remains unexplained. Añó asks the reader to discover the "deeper meaning" and to become involved in the events presented.
She was awarded the 18th City of Almenara Joan Fuster Prize for Fiction. Fourth prize of the 5th Shanghai Get-together Writing Contest, organized by Shanghai Peoples' Association for Friendship with Foreign Countries, Shanghai Municipal Tourism Administration, Shanghai Library and Shanghai Daily. In 2016 she was awarded to be a writer in residence by the culture association Nuoren Voiman Liitto at Villa Sarkia in Finland and at the Shanghai Writing Program, hosted by the Shanghai Writers' Association. In 2017 she is awarded by the Baltic Centre for Writers and Translators to be a writer in residence in Sweden and distinguished at International Writer's and Translators' Center of Rhodes in Greece. In 2018 she is awarded with the residency Krakow UNESCO City of Literature in Poland. In 2019 she is distinguished at IWTH in Latvia and in 2020 she is selected at IWP in China.
